Αισθανομαι τυχερος …

Που ζω σε μια πολη (εν μεσω κρισης ) οπου ο σουβλατζης των παιδικων σου χρονων σου λεει να κεραστεις οτι θελεις απ’το ψυγειο  και σε κυνηγαει μεχρι την εξοδο αν του πεις ‘΄’αλλη φορα’’ για να στο δωσει.

Που ο φουρναρης της γειτονιας σου χωνει και ενα κουλουρι μαζι με το ψωμι που αγορασες  χαμογελωντας και λεγοντας ‘ μεχρι το μεσημερι εχεις ωρα ακομα’….

Για την στιγμη που επιτρεπεις στην κυρια να περασει το δρομο πριν απο σενα με το μηχανακι σου ,και εκεινη σε κοιταει και σου λεει ‘’την ευχη μου να χεις γιε μου’’ και νοιωθεις οτι το εννοεί απο τα βαθη της καρδιας της .

Που ο υπαλληλος στα χανιωτικα STARBUCKS δεν είναι ενας μονοχνωτος υπαλληλακος – ρομποτ όπως σχεδον παντου , αλλα εχει χιουμορ , είναι ανθρωπινος και σε κανει να αισθανεσαι ομορφα.

Που ολοι στα (όχι και τοσο δηθεν ) μαγαζια γινονται μια παρεα με μια μικρη , ασημαντη αφορμη, γελανε και περνανε καλα σαν να γνωριζονται χρονια και δεν νοιαζονται για τιποτα.

Που οι συναδελφοι και οι φιλοι μου με καταλαβαινουν με μια ματια , χωρις να χρειαζεται να πω τιποτα. Που τα παιδια τους μεγαλωνουν μερα με τη μερα , αλλαζουν και μαζι μ’αυτά ολοι , και τα νοιωθω δικα μου , κι ας μην τα χω κοντα μου και νομιζω ότι θα σκασω κάθε φορα που τα παιρνω αγκαλια .

Που εχω ανθρωπους γυρω μου που δεν μιζεριαζουν και περνανε καλα … Κι ας είναι όλα δυσκολα , κι ας είναι λιγα τα λεφτα , εχουμε ο ενας τον άλλο . Στα καλα και στα κακα . Κι αυτοι που είναι μακρια , στα ιδια μερη θα ξαναβρεθουμε. Γιατι μαθαμε στα δυσκολα , περασαμε ομορφα , τιποτα δεν μας χαριστηκε και ποτε δεν βαλαμε περιορισμους στα αισθηματα …ολα τριγυρω αλλαζουνε , κι ολα τα ιδια μενουν .....