Μου έχεις τάξει μια εκδρομή ……

Μάρτιος . Η αρχή των σχολικών εκδρομών. Αυτό που κάποτε όλοι περιμέναμε και αγωνιούσαμε , συνεχίζεται και σήμερα αν και πλέον υπάρχουν και εκδρομές πριν από την τρίτη Λυκείου . Η εκδρομή είναι πάντα λόγος για να διασκεδάσει κανείς. Απλά η αναμονή ετών νομίζω ότι έκανε τις δικές μας εκδρομές λίγο (ελάχιστα μόνο) πιο αυθεντικές .

Εκδρομές . Στο δημοτικό θυμάμαι περιμέναμε πως και πώς να κάνει μια καλή μέρα για να ξεφύγουμε λιγάκι από την γραμματική , την αριθμητική και την μελέτη περιβάλλοντος. Όλοι μαζί διπλά στην παραλία της Νέας Χώρας , εκεί που σήμερα υπάρχει ένα μεγάλο κλειστό γήπεδο , ένα τσίρκο και ένα λούνα πάρκ εναλλάξ , εμείς ξεχυνόμαστε στο χωμάτινο τότε γήπεδο και παίζαμε όλων των ειδών τα παιχνίδια. Οι υπόλοιποι δηλαδή γιατί εγώ και κάνα δυο άλλοι συμμαθητές προτιμούσαμε να κάνουμε εξερευνήσεις . Πίσω από τα φυτά γυμνιστές που μας έδιωχναν μόλις πλησιάζαμε φοβούμενοι ίσως ότι μπορεί να κατηγορηθούν για οτιδήποτε. Παραπέρα , στα διάφορα φρεάτια κατεβαίναμε ψάχνοντας κρυμμένους θησαυρούς και καταλήγαμε με σύριγγες ναρκομανών που έχοντας άγνοια αναρωτιόμασταν τι δουλειά είχαν εκεί.

Μεγαλύτεροι τώρα , στο γυμνάσιο πια , οι εκδρομές ήταν πολύ συναρπαστικές . Εξάωροι καφέδες στα δυο λουξ , παίζοντας τάβλι και συζητώντας για ουσιαστικά ΤΙΠΟΤΑ. Νομίζω ότι δεν έχω καμία ουσιαστική ανάμνηση από συζητήσεις εκείνης της περιόδου. Ίσως γιατί τελικά το Γυμνάσιο είναι πιο ξέγνοιαστο και ανάλαφρο ακόμα κι από το δημοτικό .Και τότε δεν θέλαμε ακόμα να αλλάξουμε τον κόσμο.

Αυτό ήρθε αργότερα. Στο Λύκειο . Που ο προορισμός μπορεί να έγινε το Σαντέ και το Μπόρα – Μπόρα, δηλαδή καμία ουσιαστική διαφορά όσον αφορά την εκδρομή αλλά και εμείς μεγαλώσαμε ξαφνικά . Τα πρώην αμούστακα αγοράκια περήφανα συζητούν για το πρώτο ξύρισμα , και τα κορίτσια αρχίζουν να τα κοιτούν ξεροσταλιάζοντας και χαζογελώντας γιατί έγιναν άντρες ξάφνου στα μάτια τους. Και οι εκδρομές τώρα γίνονται αφορμές ξεμοναχιάσματος και αμήχανων φιλιών (και όχι μόνο). Και οι συζητήσεις σοβαρεύουν γιατί εμείς είμαστε η γενιά που θα αλλάξει τον κόσμο. Όπως κάθε γενιά άλλωστε . Και η πενταήμερη. Η εκδρομή όλων των εκδρομών . Εκεί που ότι δεν έχει γίνει στις προηγούμενες ΓΙΝΕΤΑΙ στάνταρ .

Και φτάνουμε στις εκδρομές της ενήλικής ζωής μας. Μακρινές ή κοντινές είναι πάντα αφορμή όχι για απόδραση από τα μαθήματα αλλά από την καθημερινότητα του κόσμου που τελικά δεν καταφέραμε να αλλάξουμε. Με φίλους ή μοναχικές , όπως κι αν γίνονται είναι πολύτιμες. Γιατί μας θυμίζουν με έναν υπέροχο τρόπο ότι τελικά δουλεύουμε για να ΖΟΥΜΕ , και δεν ζούμε για να δουλεύουμε.ΑΚΟΥΤΕ?????